Figurka - św. Łucja

Wysokość: 21 cm 

Wykonanie: żywica

Święta Łucja, znana również jako Święta Łucja z Syrakuz, to postać sakralna związana z chrześcijaństwem. Oto ogólny opis Świętej Łucji:

1. Historia życia:

   • Święta Łucja żyła w III wieku w Syrakuzach, na Sycylii. Według tradycji była młodą kobietą chrześcijańską, która oddała się służbie Bogu, zrezygnowała z małżeństwa i poświęciła się ubogim i chorym.

2. Atrybuty:

   • Święta Łucja jest często przedstawiana z lampą oliwną w dłoni, symbolizującą światło i jej imię, które wywodzi się od łacińskiego słowa "lux" oznaczającego światło. Często ma również koronę kwiatów na głowie.

3. Patronat:

   • Święta Łucja jest patronką widzących, niewidomych, ślepych, a także osób cierpiących na choroby oczu. Jest również modlona się w intencji tych, którzy pracują z oczami, takich jak optycy czy okuliści.

4. Legenda o cudzie:

   • Jedna z najbardziej znanych legend związanych z Łucją opowiada o jej poświęceniu i wierze w Boga. Według tej opowieści, gdy odmówiła oddania się bogatemu zalotnikowi, została zdradzona i oskarżona o bycie chrześcijanką. Legenda mówi, że podczas tortur Łucja pozostawała niewzruszona, a nawet w momencie jej śmierci nie płonęły na niej płomienie.

5. Kult:

   • Kult Świętej Łucji jest szeroko rozpowszechniony w tradycji katolickiej. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 13 grudnia. W niektórych miejscach organizuje się procesje z lampionami, nawiązujące do legendy o lampie, którą niosła podczas swojego męczeństwa.

6. Sakralne miejsca kultu:

   • W Syrakuzach na Sycylii znajduje się bazylika św. Łucji, która jest miejscem pielgrzymek i kultu związanego z jej życiem i męczeństwem.

Święta Łucja jest uważana za wzór wiary i niezłomności wobec prześladowań. Jej postać jest również często obecna w sztuce sakralnej, a jej ikonografia nawiązuje do jej życiowej historii i symboliki związanej z jej imieniem.